เด็ก ๆ ไม่ได้เกิดจากการแบ่งแยกเชื้อชาติ

samedi

นี่คือวิธีที่ผู้ปกครองสามารถหยุดพวกเขาจากการเป็นชนชั้น
ในขณะที่สหรัฐฯปะทุและประท้วงต่อต้านการเหยียดเชื้อชาติอย่างเป็นระบบพ่อแม่จึงเป็นห่วง ผู้ปกครองของเด็กผิวดำนำทางความกังวลพื้นฐานมากขึ้นและเดิมพันที่สูงขึ้นมากกลัวว่าชีวิตของลูกจะถูกนำไปวิ่งจ๊อกกิ้งขับรถหรือแม้แต่นอนในบ้านของตัวเอง
บทความโดย แทง บอล
ผู้ปกครองบางคนของเด็กผิวขาวในขณะเดียวกันก็กลัวว่าจะเลี้ยงดูเด็ก ๆที่จะเติบโตเป็นชนชั้น - หากไม่ใช่ชนชั้นเหยียดผิวที่ทำให้ผู้ชายคนหนึ่งหายใจไม่ออกโดยมีหัวเข่าถึงคอแล้วคนที่จะยอมจำนน microaggressions อย่างเงียบ ๆ
พวกเขาสงสัยว่าเราจะเลี้ยงดูเด็ก ๆ ให้ต่อต้านการเหยียดผิวได้อย่างไร?
ขั้นตอนแรกคือการทำความเข้าใจว่าการเหยียดเชื้อชาติมาจากหน้าที่ทางจิตวิทยาและการรู้คิดที่นำเราไปสู่การเห็นและจัดกลุ่มคนตามสี May May Halalim รองศาสตราจารย์ด้านจิตวิทยาที่ California State University, Long Beach และ Sarah Gaither ผู้ช่วยศาสตราจารย์จิตวิทยาและประสาทวิทยาศาสตร์ที่มหาวิทยาลัย Duke
ทารกที่อายุน้อยกว่าสามเดือนสามารถแยกแยะใบหน้าด้วยสีได้และเด็กอายุ 3 ปีมีความสามารถอย่างเต็มที่ในการเข้าใจหมวดหมู่ของเชื้อชาติและแม้แต่ลำดับชั้นที่มากับพวกเขา เคล็ดลับคือการยอมรับว่าการจัดหมวดหมู่นี้เป็นเรื่องปกติและเพื่อป้องกันไม่ให้เกิดการกลายพันธุ์
Halim and Gaither การศึกษาเชื้อชาติเพศการพัฒนาอัตลักษณ์ภาพลักษณ์และการรับรู้ทางสังคม ในความร่วมมือกับ Kristina Olson ที่ Princeton, Yarrow Dunham ที่ Yale และ Kristin Pauker จาก University of Hawaii พวกเขากำลังเริ่มต้นการศึกษาที่ได้รับการสนับสนุนจากมูลนิธิวิทยาศาสตร์แห่งชาติโดยศึกษาอคติทางเชื้อชาติและเพศในเด็กของกลุ่มเชื้อชาติหลายกลุ่มในห้าภูมิภาค เพื่อเรียนรู้ว่าวัฒนธรรมมีอิทธิพลต่ออคติอย่างไร
ฉันถาม Halim และ Gaither ว่าเด็ก ๆ สร้างทัศนคติแบบแบ่งแยกเชื้อชาติและสิ่งที่ผู้ปกครองสามารถทำได้เพื่อป้องกันไม่ให้พวกเขากลายเป็นชนชั้น
ซีเอ็นเอ็น: ทำไมเด็ก ๆ ถึงชอบคนที่ดูเหมือนพวกเขาหรือเหมือนพวกเขาในรูปแบบอื่น ๆ ?
Sarah Gaither:ความลำเอียงในกลุ่มบางครั้งเรียกว่าความลำเอียงในกลุ่มหรือการตั้งค่าในกลุ่มหมายถึงคนที่ชอบคนที่มีลักษณะเหมือนพวกเขาหรือเป็นเหมือนพวกเขาในรูปแบบอื่น ๆ : การตั้งค่าในกลุ่มและกลุ่มนอก สิ่งนี้สามารถปรากฏที่ใดก็ได้จากในทัศนคติของเราความรู้สึกเชิงบวกต่อการจัดสรรทรัพยากรหรือลักษณะและแบบแผนเด็กกำลังเรียนรู้
พวกเขาคุณลักษณะลักษณะเชิงบวกของพวกเขาในกลุ่มและลักษณะเชิงลบกับกลุ่ม และนี่คือการอ้างอิงถึงกลุ่มอื่นเสมอ ไม่มีใครสามารถมีอคติในกลุ่มโดยไม่ต้องมีกลุ่มอื่นในใจ คุณต้องการการเปรียบเทียบ และทุกคนอยู่ในบางกลุ่ม - เชื้อชาติ, เชื้อชาติ, เพศ, รสนิยมทางเพศ, อายุ, สถานะทางเศรษฐกิจและสังคม, อาชีพ, การติดต่อวิทยาลัย, ศาสนา, เพื่อนบ้าน, แม้แต่ทีมกีฬาที่คุณชื่นชอบ
May Ling Halim:วิธีหนึ่งที่เราวัดพฤติกรรมนี้กับเด็ก ๆ ก่อนวัยเรียนคือเราให้สติกเกอร์หรือยางลบและพูดว่า "คุณต้องการให้ยางลบหรือสติ๊กเกอร์นี้แก่เด็กผิวดำหรือเด็กผิวขาวคนนี้" ขึ้นอยู่กับว่าพวกเขาให้ยางลบหรือสติกเกอร์จำนวนมากขึ้นสิ่งนี้ชี้ให้เห็นถึงความพึงพอใจทางสังคมของกลุ่มนั้น เรายังวัดสิ่งนี้ด้วยการถามเด็ก ๆ ว่าพวกเขาอยากแบ่งปันหนังสือกับพวกเขาหรือกินอาหารกลางวันด้วยหรือไม่และให้พวกเขาเลือกเด็กที่แตกต่างจากภูมิหลังทางเชื้อชาติที่แตกต่างกัน
ซีเอ็นเอ็น: เพราะเหตุใดเด็กจึงรวมตัวเป็นกลุ่มเหล่านี้และทำไมพวกเขาถึงชอบรูปแบบกลุ่ม?
Gaither:เราเรียนรู้ผ่านการจัดหมวดหมู่ เด็กคนใดเมื่อพวกเขาโตขึ้นจะเรียนรู้ภาษาผ่านการใส่เสียงที่คล้ายกันเข้าด้วยกัน นั่นเป็นรูปแบบการจัดหมวดหมู่และเป็นวิธีที่เราเรียนรู้ที่จะพูดภาษาพื้นเมืองของเรา สิ่งเดียวกันกำลังเกิดขึ้นเมื่อเราเห็นหมวดหมู่ทางสังคมประเภทและวัตถุทางสังคมที่แตกต่างกัน เราเริ่มเห็นความเหมือนและความแตกต่างและจัดตั้งกลุ่มการรับรู้
Halim:มันเป็นส่วนหนึ่งของการพัฒนาทางปัญญา เราจำเป็นต้องจัดหมวดหมู่คนและสิ่งของให้ดูเพราะมันง่ายกว่า มันไม่ได้ทำให้สมองของเรามากเกินความสามารถที่จะวางสิ่งต่าง ๆ ในกลุ่มแทนที่จะมองว่าทุกคนเป็นรายบุคคล